"تاچه" واژه ای است فارسی كه به محفظه و خورجين‌های عشايری و روستايی می‌گويند. كلمه "تا" به معنای عدل و "چه" پسوند تصغير است پس "تاچه" معنای عدل كوچك را مي‌دهد.
موجوديت "تاچه"ها مديون اين عادت خوب روستاييان ايرانی است كه هيچ‌گاه چيزی را دور نمی‌ريزند و با وصله پينه تكه پاره‌های منسوجاتشان، از آن زيراندازی برای خود و يا جلی برای حيواناتشان تهيه مي‌كنند.
